Miejsko-Gminna Samorządowa

"Ostatnia kwadra Księżyca" to powieść, której akcja ma swoje początki w późnych latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Na świecie dobiega końca rewolucja społeczno-obyczajowa, dogasają ruchy hipisowskie. Grupa młodych ludzi wchodzi w dorosłe życie. Wśród nich jest ambitna i wrażliwa dziewczyna z tak zwanego dobrego domu. Niestety w wyniku tragicznego rozwoju wypadków trafia do więzienia o zaostrzonym rygorze. Wychodzi na wolność po dwudziestu latach odarta ze złudzeń, okaleczona. Samotna, bezdomna, z bagażem trudnych do zniesienia wspomnień, wraca do innego świata i próbuje się w nim odnaleźć. Jedyną podporą mają być jej dawni znajomi, przyjaciele z przeszłości. Tymczasem przez dwadzieścia lat wiele się w ich życiu zmieniło. Założyli rodziny, firmy, jedni odnieśli sukcesy, inni ponieśli porażki. Jak pomóc koleżance naznaczonej piętnem przeszłości, kiedy ich losy są też trudne i nie mniej zagmatwane?

ONE. RESORTOWE DZIECI. Wychowane w rodzinach działaczy i funkcjonariuszy KPP, PZPR. Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a potem SB. Doskonale ustawione potem w życiu, dzięki koneksjom, a potem pieniądzom i "grubej kresce". Czasem, choć wywodzą się z niekomunistyczych środowisk, związane ideologicznie oraz materialnie z byłą władzą i bezpieką. Za młodu aktywiści komunistycznych organizacji młodzieżowych, potem biznesmeni, właściciele i zarządcy nowych mediów. Właśnie dlatego tak zdecydowanie przeciwne dekomunizacji i lustracji, szydzący z patriotyzmu, polskich tradycji i w ogóle z polskości. Niebezpieczne, bo usytuowane w opiniotwórczej prasie, a przede wszystkim w telewizji i stacjach radiowych. Obecne w nich od stanu wojennego - do dziś.

Spotkania raz jeszcze to cykl rozmów Autora - emitowanych w TVP Kultura - z ważnymi dla relacji polsko-izraelskich postaciami życia politycznego i kulturalnego oraz ze znajomymi z rodzinnego Borysławia.

Szewach Weiss to dyplomata, którego znają niemal wszyscy Polacy, gorący orędownik polsko-żydowskiego pojednania, związany z polską ziemią przez swoje rodzinne korzenie. Wytrwale przełamuje stereotypy.

Wraz z calym narodem Izraela wyrażam najwyższe uznanie dla Pana i Pańskich osiągnięć. Wznosząc się ponad niewypowiedziane cierpienie, którego doświadczył Pan we wczesnym wieku w czasie Holokaustu, posłużył się Pan siłą swojego charakteru, determinacją w dążeniu do celów oraz ogromnymi możliwościami intelektualnymi, aby dotrzeć na najwyższe szczyty. Zdobył Pan zaszczytną pozycję w świecie akademickim i wypełniał Pan obowiązki członka Knesetu w sposób wybitny oraz zgodny z głębokimi wartościami moralnymi, z posiadania których jest Pan znany.

Będąc Ambasadorem Izraela w Polsce, nie tylko zamknął Pan pewien krąg, ale otworzył również nowy: krąg przyjaźni między Izraelem a Polską opartej na tętniącym życiem dziedzictwie i kulturze żydowskiej, które niegdyś w Polsce rozkwitały, a które pomógł Pan wskrzesić na nowo. Jesteśmy głęboko wdzięczni za Pański istotny wkład w cenne relacje pomiędzy Izraelem a Polską, ufając, że nadal będą się rozwijać i rozkwitać.
[Szimon Peres Jerozolima, 20 listopada 2011 roku]